Kasteel van Westerlo

Sinds meer dan vijf eeuwen is de naam van de Merodes gerelateerd aan de geschiedenis van de gemeente Westerlo. De defensieve functie van dit militaire burcht is bevestigd door de dikte van de muren van de donjon voltooid het begin van de 14de eeuw. Ten slotte kocht de familie de Merode, in 1620, de eigendomsrechten en werd Westerlo in 1626 een markizaat. 
De hoofd van de familie, Jean Philippe Eugène de Merode werd (1674-1732) vervulde verschillende belangrijke militaire functies onder het bewind van keizer Charles VI van Oostenrijk en vervolgens van de keizerin Marie-Thérèse waarbij hij veldmaarschalk, Grote van Spanje en Ridder in de orde van het Gulden Vlies werd. Door zijn reizen, voornamelijk in Versailles, ontdekt hij de schoonheid van de Franse tuinen. Daarom tekende hij in het begin van de 18e eeuw het park dat zich voor het kasteel uitstrekt en plantte de dreven in vier Eiken rijen, Beuken en Lindebomen rond het dorp, hij liet er ook een breed bekken bouwen. Hij was ook degene die voor de verfraaiing van het kasteel zorgde. In 1721 werden deze werken voltooid. Dit belangrijke werk had een sterke invloed op de verfraaiing van het markizaat van Westerlo en is nog steeds zichtbaar.

Adornesdomein

Welkom in de intimiteit van een authentiek middeleeuws familielandgoed! Hier maak je kennis met Anselm Adornes. Als ridder, pelgrim, diplomaat en handelaar was hij een belangrijk lid van een vooraanstaande familie in het Brugge van de 15de eeuw. Zijn nalatenschap is nog steeds te bewonderen: een mysterieuze familiekapel geïnspireerd op de Heilig Grafwerk in Jeruzalem, enkele godshuisjes en een herenwoning.

Het Hof Bladelin

Het Hof Bladelin brengt je bij het binnentreden van de omsloten en gekasseide binnentuin meteen in de sfeer van Bourgondisch Brugge. De bouw van dit 15e eeuws stadspaleis nam een aanvang met Pieter Bladelin, schatbewaarder van de Orde van het Gulden Vlies, maar werd verder uitgebreid door Piero de’ Medici, telg uit de beroemde bankiersfamilie uit Firenze, evenals door de familie Egmont in de 16de eeuw. Aan het begin van de 19e eeuw stichtte E.H. Leon de Foere, een priester die een belangrijke politieke rol speelde in het ontstaan van België, er een kantschool en liet hij een kapel in neoklassieke stijl bouwen voor zijn pas opgerichte congregatie. Zijn audiëntiekamer richtte hij in met monumentale kopieën van schilderijen uit de Stanza di Rafaello in het Vaticaan.

Huis De Visitatie

Het Huis “De Visitatie” dateert gedeeltelijk uit de 13e eeuw, met latere verbouwingen in 17e en begin 20e eeuw. Vroeger bestond het Pand uit twee huizen, samengevoegd sinds 1766 in één enkele woning, sindsdien bewoond door verschillende Brugse aan elkaar verwante patriciërsfamilies. De opvolging van eigenaars gebeurde meestal volgens vrouwelijke lijn van afstamming. Dit historisch Pand, volledig gemeubileerd zoals in de 16e eeuw, is opengesteld voor het publiek, tweemaal per week.

Kasteel van Loppem

In de groene rand rond Brugge staat deze neogotische parel temidden van een prachtige Engelse landschapstuin met authentieke doolhof. In oktober 1918 nam Koning Albert I er zijn intrek en “De Regering van loppem”- de allereerst tripartite - werd daar gevormd. Zowel architectuur als de oorspronkelijke inrichting van het kasteel zijn uitzonderlijk goed bewaard. Er is eveneens een prachtige kunstcollectie te bewonderen.

Kasteel Ten Berghe

Château Ten Berghe biedt u een onvergetelijk verblijf of evenement op het Brugse platteland. Omgeven door water en een prachtig bebost park, zal deze tijdloze residentie, vol charme, warmte en comfort, uw ontdekking van Brugge intensiveren en u onderdompelen in haar geschiedenis.

Huis Beaucarne

Kom het Huis Beaucarne ontdekken tijdens een unieke rondleiding, gegeven door de huidige generatie bewoners. Laat je onderdompelen in de geschiedenis doorheen de authentieke interieurs en de vele collecties die sinds 1748 door dezelfde familie verzameld en gekoesterd zijn gebleven, met als afsluiter een bezoek aan de oudste druivenserre van het land!

Kleurfabriek Blanc-fixe

Dit gebouw is een mooi voorbeeld van vroeg 20e-eeuwse industriële architectuur, gelegen in de rand van Gent. Hier werd een kleurenfabriek gevestigd, gespecialiseerd in de productie van kleurstoffen. De deelname aan verschillende wereldtentoonstellingen in de jaren 1930 in Antwerpen, Brussel en Luik bezorgde het bedrijf internationale bekendheid, vooral voor Blanc-fixe, de gepatenteerde formule van de familie. Na de stopzetting van het bedrijf nam Stefanie De Graef, de kleindochter van de oprichters van het familiebedrijf Hilaire Grootaert en Alice Vandegehuchte, het gebouw over om er evenementen te organiseren zoals concerten, huwelijken, zakelijke bijeenkomsten, tentoonstellingen enz. Ze staat in voor het onderhoud en de inrichting van de gebouwen en zorgt ervoor dat het industriële karakter van de site bewaard blijft.

Kasteel van Laarne

Op een boogscheut van Gent staat het schitterende Kasteel van Laarne, één van de mooiste en best bewaarde waterkastelen van het land. In de loop der eeuwen werd er duchtig verbouwd en in de 17de eeuw was het slot uitgegroeid tot een aantrekkelijke adellijke zomerresidentie of maison de plaisance. Vandaag ademt het nog steeds de grandeur van die tijd.

Kasteel Huysse-Lozer

Sinds 1654 is het kasteeldomein eigendom van de familie della Faille d’Huysse. Het vierkante kasteel kreeg zijn neoklassistische stijl tijdens de renovatiewerken van de 18e eeuw. Vanuit de Kasteelstraat krijgt u een mooie uitzicht op de volledige symmetrische achtergevel. Van de Appelhoekstraat ziet u de Zuidelijke gevel verschijnen. De bijgebouwen omvatten onder meer, een fraaie ingangsportaal, gebouwen herbestemd in B&B, een oude duiventil en het "Neerhof" dat omgebouwd werd voor evenementen verhuur (huwelijken, seminaries, enz.). Het grote bosrijke park (13 hectaren) met verschillende ruime vijvers is een ontwerp van Edouard Keilig . Een dubbele dreef verbindt het domein met de Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Goede-Hulpkerk. 

Park van Beervelde

Het 25 ha grote kasteelpark werd in 1873 ontworpen en aangelegd in Engelse landschapsstijl. De bedoeling van de opdrachtgevers, de Graven de Kerchove de Denterghem, was het park als uitstalraam te laten fungeren voor de toen nog prille Gentse sierteelt. Vandaag is het domein nog steeds in handen van dezelfde familie. Het wordt het hele jaar door onderhouden in functie van de internationaal gerenommeerde Tuindagen van Beervelde die er half mei en half oktober plaatsvinden. Beervelde is tevens gekend voor de muurschilderingen van Raveel in de keldergangen van het oude kasteel. De bezoeker wandelt er letterlijk door één van Raveels grootste meesterwerken. Een unicum!

Villa Madonna

Villa Madonna ziet eruit als een 19de-eeuws art-nouveaukasteel op de hellingen van de legendarische Kruisberg in Ronse.
Villa Madonna en zijn tuin werden in 1906 ontworpen door architect M. De Noyette op vraag van vrederechter Edmond Matthys. De plannen tonen elementen zoals balkons, loggia's en een belvedère die het opmerkelijke uitzicht over de tuin en de omgeving benadrukken. De villa bleef bijna 100 jaar in handen van dezelfde familie in zijn originele staat, en is de laatste woning waarvan het interieur en het exterieur ontworpen werden door architect M. De Noyette. Joost en Caroline Van Goethem- Van Den Bossche zijn de gepassioneerde eigenaars van dit huis, waarvan de geschiedenis en het vakmanschap opmerkelijk zijn. Alle bezoeken en arrangementen zijn erop gericht om de Villa Madonna in al zijn glorie te behouden, te restaureren en te renoveren. U wordt ontvangen voor een historische rondleiding gevolgd door een ambachtelijk hapje van koffiebranderij EDMOND..

Kasteel Ooidonk

In een meander van de Leie, vlakbij Gent, stralen het sierlijke kasteel, het omringende water en het fraaie park een en al rust uit en verlenen de site een harmonieus en vredig karakter dat zijn turbulente geschiedenis haast doet vergeten. Deze middeleeuwse versterkte burcht werd herbouwd in 1595 en is een uniek voorbeeld van de Spaans-Vlaamse architectuur uit de Renaissance. Vandaag vormt dit historische erfgoed nog steeds de dagelijkse leefomgeving van de familie.

Kasteel "Rozelaar"

Het oorspronkelijke domein Rozelaar dateert uit de middeleeuwen en hoorde bij de Sint-Baafsabdij in Gent. In de 18de eeuw had prins-bisschop Ferdinand von Lobkowicz  er toen al een grote tuin met een dure collectie vreemde planten. Het huidige kasteel werd in opdracht van de familie De Cock vormgegeven door de Gentse Architect Minard begin de 19de eeuw en integreerde de paardenstallen en de twee oranjerieën van de vroegere waterburcht waarvan de enige sporen de twee middeleeuwse toegangstorens zijn. De familie Vuylsteke ontwikkelde in de tweede helft van de 19de eeuw een tuinbouwbedrijf op de gronden van het kasteel. Dit was het begin van wat tot een internationaal erkend en gewaardeerd sierteeltbedrijf zou uitgroeien. Sinds 1995 is Kasteel Rozelaar en zijn omgeving beschermd als monument en als dorpsgezicht. Het park en de diverse gebouwen op het domein ondergingen van 2008 tot 2024 een grondige renovatie onder leiding van architect Stephane Boens.
.

Kasteel van Lassus

Château de Lassus ligt in een gehucht in de gemeente Hamoir (op 12 km van Durbuy), in een groene omgeving langs de Ourthe. Het is een architecturaal geheel dat in de loop der tijden is geëvolueerd door opeenvolgende eigenaars. De middeleeuwse oorsprong (13e-14e eeuw?) omvat een donjon, ooit gekanteld, waarvan de kelder nog steeds in originele staat is. In 1580 kwam het landgoed via een huwelijk in handen van het machtige huis Maillen. Na verschillende verbouwingen in de 17e, 18e en begin 19e eeuw werd het kasteel verbouwd in de Luikse Lodewijk XV-stijl. In 1751 werd het eigendom gekocht door François-Gaspard de Donnea, die erfburgemeester werd en wiens nakomelingen het pand bewoonden tot 1892. Daarna ging het landgoed Lassus over naar de familie Chaudoir, die het kasteel aanzienlijk verbouwde onder leiding van architect Paul Demany.
In 1923 werd het eigendom gekocht door Léopold Ranscelot, een industrieel en financier uit Luik, wiens nakomelingen het pand nog steeds bewonen.

Sinds eind 2017 is een groot deel van het gebouw verbouwd tot een gîte (9 slaapplaatsen), gericht op gezinnen: de eigenaren ontvangen gasten en verzorgen rondleidingen door het kasteel (en meer specifiek door een uurwerkmechanisme uit 1776). Vanwege de ongebruikelijke grootte kan deze gîte op verzoek ook worden gebruikt voor kleine familie-evenementen voor maximaal zestig personen.

Er wordt een tweede gîte gebouwd in de bijgebouwen van het kasteel. 

Kasteel van Longchamps

Château de Longchamps is een van de weinige kastelen uit het Eerste Keizerrijk die zijn gebouwd in het voormalige prinsdom Luik, waar de Lodewijk XVI-stijl de maatstaf bleef tijdens de Franse bezetting. Longchamps werd gebouwd door Michel Laurent de Sélys-Longchamps (1759-1837). In 1795, het jaar waarin het Prinsdom Luik bij Frankrijk werd gevoegd, was hij voorzitter van het nieuwe stadsbestuur van Luik en burgemeester in 1800, onder het consulaat. Het kasteel werd gebouwd tussen 1805 en 1810 volgens de plannen van de Parijse architect Aimé Dubois. Dit mooie architecturale geheel omvat een charmante kleine vleugel die een "gedrapeerde tent" reproduceert die doet denken aan de veldtochten van Napoleon. Het park werd heraangelegd door Fuchs en bevat verschillende bomen die inheems zijn in Noord-Amerika.

Kasteel van Waleffe

Het hoofdkasteel, gebouwd in 1706, is een uitbreiding van een 16e-eeuwse versterkte boerderij. Van 1580 tot nu is het kasteel van generatie op generatie doorgegeven aan de familie van de huidige eigenaars, de Baronnen de Potesta de Waleffe, directe afstammelingen van de Grand Curtius. Het interieur van het kasteel, evenals de oude formele tuinen en fonteinen, zijn rechtstreeks geïnspireerd op de ontwerpen van Daniel Marot (Château de Loo NL). Tijdens de Tweede Wereldoorlog, rond Kerstmis, arriveerden 500 Amerikaanse soldaten in het kasteel en verbleven er ongeveer een jaar. Kasteel Waleffe staat op de Werelderfgoedlijst van Wallonië. 

Kasteel van Warfusée

Dit kasteel gebouwd door Florent d'Oultremont is een juweel van de 18de eeuwse bouwkunst. Het is nog steeds bewoond door de graven d'Oultremont.
De binnenhuisdecoratie is meer dan uitzonderlijk. Er werd een beroep gedaan op vele, talentvolle decorateurs: de kapel, de prachtige inkomhal met marmeren vloertegels en de dubbele opgaande trap, de verschillende salons met wandtapijten, de eetzaal met handgeschilderde gravures aan de muren, de indrukwekkende bibliotheek.

Kasteel Reinhardstein

In 1354 gaf Wenceslas van Luxemburg Renaud de Waimes toestemming om op deze plek een kasteel te bouwen.
Het kasteel kwam achtereenvolgens in handen van de families Zivelle, Brandscheid en Nassau.In 1550, na het huwelijk van Anne de Nassau en William de Metternich, werd Reinhardstein eigendom van deze belangrijke Rijnlandse familie tot aan de Franse Revolutie. Het kasteel werd in 1812 verkocht door graaf de Metternich, vader van kanselier Klement (Congres van Wenen). In 1965 ontdekte Jean Overloop, een leraar in Brussel met een passie voor geschiedenis, de kasteelruïne bijna bij toeval en, in zijn eigen woorden, het was liefde op het eerste gezicht. Het kostte hem maar liefst achttien maanden om, met de hulp van een paar enthousiastelingen en de expertise van lokale ambachtslieden, Reinhardstein te restaureren.

Tegenwoordig komt het kasteel weer tot leven! De VZW Reinhardstein, eigenaar en beheerder van de site, streeft ernaar om het hele jaar door een overvloed aan evenementen aan te bieden. Het jaarlijkse middeleeuwse festival gaat gepaard met themaweekenden (muziekconcerten, tentoonstellingen, proeverijen, nachtelijke wandelingen, enz. Hedendaagse en historische tentoonstellingen sieren de muren van het kasteel. Elk jaar kiest de directie uitzonderlijke collecties en gevestigde artiesten om de bezoekerservaring te verbeteren.​

Huis Nagels

Ervaar de upstairs/downstairs sfeer in deze notariswoning anno 1892, vol architecturale en historische stijlelementen. Naast de Renaissance-, Gotische-en Louis XV-interieurs maakt vooral het Egyptisch ‘Salon de Musique’ deze eclectische ervaring uniek. Pure Egyptomanie! De rondleiding eindigt in de personeelskelders met een zeldzame oktopus-stookkelder.

Kasteel van Hex

De Luikse prins-bisschop Karel van Velbrück koos het Haspengouwse landschap uit om er een aards paradijs te creëren, een ‘Arcadia’ naar de smaak en filosofie van de 18de eeuw. De heuvel die zich boven het dorp uitstrekt, werd gelijkgemaakt tot een groot terras, waarop een jachtpaviljoen werd gebouwd, waarbij formele of stijltuinen werden aangelegd. De overige heuvels vormden een geschikt terrein om een landschapspark te creëren. Volgens overlevering zou het kasteel gebouwd zijn volgens de plannen van de Luikse bouwmeester Etienne Fayen. Voor de uitvoering ervan trok Velbrück de beste handwerkslieden aan uit Luik, Lotharingen en Italië. Na zijn dood kwam het landgoed door vererving aan de familie de Marchant d’Ansembourg. Toen de laatste d’Ansembourg kinderloos stierf, werd het landgoed geërfd door de familie d’Ursel.

Tuinen van Annevoie

Uniek in België. De watertuinen van Annevoie bieden U een betoverende wandeling in een schitterende natuur, begeleid door de muziek van het water dat al meer dan 250 jaren door de Tuinen stroomt. Fonteinen en watervallen die allen zonder enige hulp van machines of pompen functioneren. Een geniaal werk van Charles Alexis de Montpellier uit de XVIII de eeuw. De Tuinen hebben de eeuwen doorstaan en worden nu zeker bewonderd voor de renovaties van de laatste jaren. Ze zijn toegankelijk van de lente tot en met de herfst en er worden meerdere evenementen en tentoonstellingen georganiseerd. Het zijn levendige en culturele tuinen. Wij nodigen u uit om te komen genieten van deze bijzondere plek.

Kasteel van Corroy

Het kasteel van Corroy-le-Château is een perfect bewaard voorbeeld van een residentie van een territoriale prins in de 13e eeuw, een burcht geïnspireerd door de kastelen van de koning van Frankrijk. Aan de buitenzijde bleef het authentieke gebouw opmerkelijk bewaard. De binneninrichting kreeg vormkenmerkt zich door de opeenvolgende families die het erfgoed doorgaven. De salons getuigen van een zekere luister, met kwaliteitsvolle kunstwerken om nog te zwijgen over de “magische kast” die in 2021 werd ingehuldigd. In augustus 2010 werd het kasteel in de Historische Woonsteden ingebracht, maar de 15e markies van Trazegnies bewoont het nog steeds en hij zorgt voor het onderhoud. 

Kasteel van Freÿr

Het voormalige zomerverblijf van de Hertogen van Beaufort-Spontin heet u welkom in zijn interieur, ingericht door 20 generaties inwoners. Zij nodigen u uit om de geschiedenis te ontdekken in een weelderig landschap. De tuinen, in de stijl van Le Nôtre, bieden zowel pracht als intimiteit. Het geklater van de fonteinen, de geur van de driehonderdjarige sinaasappelbomen en een set van kleine labyrinten zullen jong en oud bekoren.

Kasteel van Attre

Het kasteel werd in 1752 gebouwd door graaf François-Philippe Franeau d’Hyon, graaf van Gomegnies, op de funderingen van een ouder kasteel. Het interieur in Lodewijk XV-stijl is het werk van zijn zoon, François-Ferdinand, kamerheer aan het hof van keizer Jozef II van Oostenrijk. De aartshertogin Maria Christina (zuster van Jozef II) en haar man, Albert van Saksen, bezochten vaak het kasteel van Attre voor jachtpartijen in de omliggende bossen (1782 tot 1788). In het park werd een kunstmatige rots met een paviljoen gebouwd als uitkijkpunt.

Kasteel van Louvignies

Oorspronkelijk een middeleeuwse toren, gebouwd niet ver van een oude Romeinse weg, in 1389 vermeld, en vervolgens omgevormd tot een versterkte hoeve. Het kasteel kwam in 1716 in handen van de familie Moreau de Villegas de St-Pierre. Het werd rond 1870 door architect Désiré Limbourg verbouwd. Van de eetkamer tot de keuken, met de strijkkamer en de kamer van de markiezin, heet het Château de Louvignies u welkom in zijn uitzonderlijke 19e-eeuwse decor. Het meubilair, talrijke voorwerpen en familiesouvenirs zijn zorgvuldig bewaard gebleven. Het kasteel is omringd door een park van 14 hectare in Engelse stijl, ontworpen door Louis Fuchs. Het telt 25 opmerkelijke bomen, waarvan sommige beschermd zijn. Een ijskelder, het prachtige koetshuis en een moestuin voltooien dit uitzonderlijke geheel.

Kasteel van Belœil

Le domaine de Belœil est la résidence des Princes de Ligne depuis le XIVème siècle.
Chacun des salons dispose d’un mobilier d’époque, riches de leur faste et de leur histoire où de nombreuses pièces de collection sont exposées.
Le jardin à la française, alternance harmonieuse d’eau et de verdure, d’ombre et de lumière, est entretenu fidèlement dans le souci d’en respecter le dessin original qui date de 1664.
Ce cadre somptueux se prête magnifiquement à l’organisation de toute manifestation de prestige.

Kasteel La Catoire

Op een steenworp afstand van de steenweg Leuze-Tournai staat het kasteel La Catoire. Dit landgoed werd in de zeventiende eeuw eigendom van familie Haudion en ging in 1751 over naar Albert Hannecart, ridder en heer van Wasmes-Briffoeil. Het pand van vandaag dateert uit de negentiende eeuw met als opdrachtgevenr de familie Séjournet de Rameignies. De architectuur is klassiek, met een Palladiaanse inslag. Hoevegebouwen, prachtige landschapstuinen en bossen vervolledigen dit prachtige domein vlakbij Doornik. De huidige eigenaars hebben renovatiewerkzaamheden uitgevoerd en bieden de bijgebouwen van het kasteel aan voor verschillende familie- en bedrijfsevenementen..

Kasteel van Groot-Bijgaarden

Het kasteel van Groot-Bijgaarden, op 7 km van Brussel, is zonder twijfel één van de pronkstukken van het archeologisch erfgoed in ons land. Het kasteel wordt omringd door een brede sloot. Het diepe en stilstaande water wordt afgebakend door een reeks eeuwenoude beuken. Een brug met vijf bogen, bewaakt door twee heraldieke figuren voert de bezoeker tot de ophaalbrug die toegang verleent tot het voorkasteeltje waarvan het middenstuk dateert uit de 15de eeuw. Het 17de -eeuws kasteel, is een gebouw van grote afmetingen opgetrokken in een fraaie, zuivere Vlaamse renaissancestijl, bestaand uit een lang hoofdgebouw. Tegen de rechtervleugel leunt de kapel die sinds drie eeuwen geen enkele wijziging onderging. De massieve dertig meter hoge slottoren, telt vier verdiepingen. Het platform van de vierde verdieping biedt tot dertig kilometer ver een schitterend uitzicht over het landschap.

Villa Servais

François Servais werd geboren op 6 juni 1807 in Halle. Al van kinds af bleek hij over een uitzonderlijk muzikaal talent te beschikken. Hij werd vroeg ontdekt en kreeg de kans om zijn bijzondere gave verder te ontwikkelen in een briljante carriere niet alleen in België maar ook in het buitenland tot in Rusland. Zo maakte hij kennis met Sophie Feygin die later zijn echtgenote zou worden. Dankzij haar impresariotalent was hun levensstijl nogal uitbundig en in 1847 kon het gezin een imposante villa in Halle laten bouwen. Villa Servais werd vanaf dan zijn geliefkoosde thuisbasis en dé ontmoetingsplaats voor plaatselijke en internationale musici en kunstenaars. Neem plaats in de gezellige tearoom van de villa en reis mee door Japan, Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Turkije, Rusland, Frankrijk en Oostenrijk. In 2016 verloren Maud en Geert De Poorter hun hart voor de Villa. Hun passieproject nam vijf jaar in beslag en elke ruimte werd volledig gerestaureerd met respect voor de vroegere indeling en behoud van het 19de eeuwse karakter, maar voorzien van alle hedendaags comfort..

Kasteel Calmeyn

Het kasteel van Drogenbos is een prachtig landgoed in neoklassieke stijl aan de rand van Brussel. Het werd in 1853 gebouwd door de beroemde architect Jean-Pierre Cluysenaar (1811-1880). Het ligt in een groot bebost park van ongeveer veertig hectare, doorkruist door geplaveide wegen en verfraaid door een grote vijver met een pittoresk eiland. Het pand beschikt over een prachtige receptiegalerij met ononderbroken uitzicht over de dreef naar Ukkel. Vanaf deze galerij krijgt men direct toegang tot de 4 grote salons. Het kasteel is geschikt voor 200 zittende personen in de verschillende vertrekken. Er kunnen tevens tenten of andere structuren opgezet worden op de verschillende terrassen rondom het landgoed. Verschillende voorzieningen waaronder een opslagruimte, toiletten, een garderobe en een keuken zijn ter beschikking voor uw evenementen.

Kasteel van Rixensart

De heerlijkheid Rixensart wordt vermeld vanaf 1217. In 1536 kocht de familie de Croÿ het landgoed, dat in 1586 in handen kwam van Jean-Charles de Gavre, graaf van Frésin (1564 †1629). Hij vergrootte de toren door deze uit te breiden met een gebouw, dat in 1631 werd voltooid. Eind 17e eeuw werd het oude gedeelte van het kasteel zwaar beschadigd door de troepen van Lodewijk XIV. In de plaats de middeleeuwse toren staat nu de kerk van St. Croix, waarvan de koorafsluiting rust op een gedeelte van de oude fundamenten. Het huidige elegante domein, beschermd als “Uitzonderlijk Monument van Wallonië” is te danken aan de beroemde Spinola. Sinds 1715 waakt de familie Merode over het lot van dit juweel in de overtuiging dat een dergelijk historisch en cultureel erfgoed een “geschenk” van het verleden is.

Kasteel van Gomery

De oudste delen van het kasteel van Gomery waaronder de kapel, dateren uit de tweede helft van de 12 de eeuw. De twee data 1601 en 1604 die respectievelijk op de kroonlijst van de zuidelijke voorgevel en op een waterspuwer van de donjon gegraveerd zijn, getuigen van belangrijke verbouwingen rond die tijd. Het door een slotgracht omringde kasteel omsloot aanvankelijk een vierkant hof met vier hoektorens (waarvan twee overblijven). De toegang werd verzekerd door een valbrug tussen de donjon en de bijgebouwen. Sinds 1726 is het kasteel eigendom van familie de Gerlache die enkele beroemde leden telt: baron Etienne-Constantin de Gerlache, voorzitter van het Nationale Congres in 1830, baron Adrien de Gerlache de Gomery, commandant van de Belgische Zuidpoolexpeditie aan boord van de ‘Belgica’ (1897-1899), evenals zijn zoon, baron Gaston de Gerlache de Gomery, commandant van de Zuidpoolexpeditie die de Koning Boudewijnbasis bouwde (1957-1959). De zuidelijke vleugel van het kasteel werd in 1817 gesloopt. De noordelijke vleugel, de donjon, en de kapel worden generatie na generatie onderhouden. Dit kasteel is een van de oudste van de Gaumestreek.

Huis Cauchie

Het Huis Cauchie is een van de meest originele werken van de Brusselse art nouveau, beïnvloed door zowel het werk van architect Charles Rennie Mackintosh uit Glasgow als door de verwezenlijkingen van de Wiener Secession. Paul Cauchie (1875-1952), schilder, graficus, meubelontwerper en architect, illustreert op briljante wijze de verschillende facetten van de door de art nouveau gekenmerkte decoratieve opleving.
Een reclamegevel! Het Huis Cauchie is zeer lineair en geometrisch. De edele materialen, typisch voor de art-nouveauarchitectuur, zijn hier vervangen door een pleister die de gevel als een doek bedekt. De sgraffiti, met uitgesproken gestileerde motieven, getuigen van een liefde voor zorgvuldig en meesterlijk werk.  
Een kariatide, Clio, ondersteunt met opgeheven armen een cartouche "Door ons, voor ons". 
Een ware geloofsbelijdenis in een gepersonaliseerde artistieke aanpak van de gevel tot de binnenhuisdecoratie, geheel ontworpen door het kunstenaarsechtpaar.

​sgraffites​Clio​

Hotel Riez

De verbreding van het Willebroekkanaal en de aanleg van een nieuwe zeehaven in Brussel aan het einde van de 19e eeuw leidden tot de bouw van de site Thurn en Taxis. De ontwikkeling van deze nieuwe economische pool herbergde een aantal opmerkelijke residenties zoals het Riez herenhuis dat vooral geliefd was bij zakenlieden met belangen in de buurt van de haven.
De bouwwerken werden meteen aangevat en toevertrouwd aan de firma Ed. François et Fils. Deze was immers reeds door Victor Horta aangesteld voor de bouw van het hotel Solvay (1894-1903) en had bijgedragen aan de bouw van het Residence Palace (architect Michel Polak, 1922-1927). Ze werd later ook belast met de bouw van de Villa Empain (architect Michel Polak, 1930-1934).
De weelde van de binneninrichting getuigt van de status van Joachim Riez, een koopman die bedrijfsleider en uiteindelijk industrieel werd. 
Deze inrichting blijkt het resultaat te zijn van een samenwerking tussen de architect Jean-Baptiste Dewin en De Kortrijkse Kunstwerkstede Gebroeders De Coene.[1]​

Huis Roosenboom

Het Art Nouveau Roosenboom huis, ontworpen in 1900 door de gelijknamige architect, werd gebouwd in opdracht van Louis Beeckman. De blauwe natuursteen basis is gesculpteerd waarvan de tekening verbindt de schraper en de brievenbus met elkaar. De gevel combineert Silezische baksteen met witte Savonnières-natuursteen. Een bow-window loopt ​over de hele breedte van de eerste verdieping. De derde bouwlaag met drie traveeën, komt uit op een smeedijzeren balkon. Op de bovenste verdieping ziet u in een rechthoekige erker, een aan Privat Livemont toegeschreven sgraffito. De onlangs voltooide restauratie bracht de toegangsdeur terug naar zijn oorspronkelijke positie. Deze configuratie komt overeen met de locatie van een garageruimte, wat vrij zeldzaam was in 1900. Het huis zal als privéwoning van de familie dienen, maar zal soms ook toegankelijk zijn voor het publiek. De voortgang van de restauratiewerkzaamheden, de openstelling en de agenda kunnen gevolgd worden op de Instagram-pagina "Maison_Roosenboom". Straks komt er ook een website.

Van Buuren Museum & Gardens

Het Van Buuren museum en de tuinen zijn de vrucht van David en Alice Van Buurens liefde en passie voor kunst en schoonheid. Het Art Deco huis, gebouwd in 1928, herbergt nu een uitzonderlijke collectie kunstwerken, zeldzame meubels, gesigneerde tapijten, glasramen, beeldhouwwerken en schilderijen van Belgische en internationale meesters van de 15e tot de 20e eeuw. Een bezoek aan dit huismuseum is een duik in de artistieke en culturele geschiedenis van België en Europa tijdens het interbellum.
Het park, een harmonieuze mix van pittoreske en Art Deco elementen, bestaat uit zes verschillende gebieden: de Pittoreske Tuin, de Kleine Rozentuin, de Grote Rozentuin, het Labyrint, de Tuin van het Hart en de Boomgaard. Dit juweeltje van groen in het hart van Brussel kan het hele jaar door worden bezocht.
De tuinen, beschermd als sites in 1997 en als monumenten bij Regeringsdecreet op 29 april 2004, zijn een eminent voorbeeld van de artistieke beweging van Le Nouveau Jardin Pittoresque. De restauratie van de Pittoreske Tuin werd in 2015 bekroond met de Europa Nostra-prijs.